Αόρατα χέρια

Η περίοδος των διακοπών πάντα η ίδια για αυτήν την τετραμελή οικογένεια. Τέλη Αυγούστου μέχρι αρχές Σεπτέμβρη. Για να είναι μόνοι να πετάνε πέτρες ελεύθερα στην θάλασσα χωρίς να κινδυνεύουν να πετύχουν κανέναν στο δόξα πατρί. Το μέσο μεταφοράς το ίδιο, η λευκή κλούβα η οποία λειτουργούσε και σαν κατάλυμα, ρίχνοντας ένα μεγάλο στρώμα κατάχαμα. Η μόνη διαφορά στις φετινές διακοπές είναι πως τα δύο τους κορίτσια λείπανε. Φοιτήτρια η μια στo Ρέθυμνο ετοιμάζονταν για την εξεταστική και η άλλη δούλευε στην Αθήνα από το πρωί έως το βράδυ. Για αυτό φέτος, το ζευγάρι ξεκίνησε  μονάχο το ταξίδι, ο Φάνης και η Τασία. Μόλις έφτασαν στην κορυφή του βουνού, που τους έκρυβε την θάλασσα, ο Φάνης έβαλε δευτέρα, για να μην πατάει συνέχεια φρένο, το αμάξι άρχισε να λύνεται στον κατήφορο, το ίδιο και η γλώσσα του, αν και συνήθως ήταν σιωπηλός στον ενδοοικογενειακό του βίο.