(Διήγημά μου για το περιοδικό αναπνευστήρας, τεύχος 17!)
-Μέρα!!!
-Καλημέρα Νικήτα! Βαρέθηκε το πρωινό σου να σε περιμένει!
-Πάλι γάλα με «super sconic»;, ρε πατέρα!
-Να σε περιμένω να σε πάω σχολείο;
-Μπα. Ακόμα δεν έχει ανοίξει το μάτι. Θα ρίξω και μια ματιά
στην εφημερίδα. Σημερινή είναι;
-Εφημερίδα πρωί πρωί; Είσαι μικρός για να διαβάζεις
εφημερίδα;
-Είμαι μεγάλος! Είμαι οκτώ χρονών!
-Ε, αφού είσαι μεγάλος, φεύγω. Πήγαινε με το λεωφορείο στο
σχολείο. Ομπρέλα να πάρεις γιατί βρέχει.
-Ντάξ!