Στο πολύ μακρινό μέλλον τίποτα δεν μοιάζει με την σημερινή πραγματικότητα. Ένας πυρηνικός πόλεμος έχει καταστρέψει σχεδόν τα πάντα. Ένα μόνο είδος ζωής έχει επιβιώσει, οι κατσαρίδες. Μάλιστα έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ που όχι μόνο μιλάνε αλλά σκέφτονται, αναρωτιούνται και γράφουν. Παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από μια εφημερίδα τους ,που ταξίδεψε πίσω στο χρόνο και έφτασε στις σελίδες αυτού του βιβλίου.

Δεύτερη ευκαιρία στον Άνθρωπο

Έκπληκτη έχει μείνει τις τελευταίες ώρες η επιστημονική κοινότητα μετά τη δημοσίευση της μελέτης της ομάδας ερευνών του πανεπιστήμιου του ΚΡΑΤΣ. Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, η ομάδα ερευνών κατάφερε να αποκωδικοποιήσει το DNA πρωτόγονων μορφών ζωής, μεταξύ των οποίων και ο άνθρωπος που πιστεύεται ότι ήταν κυρίαρχος του πλανήτη μας πριν από 3,5 περίπου εκατομμύρια χρόνια. Η αποκωδικοποίηση του DNA είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για την ¨κατασκευή¨ αυτού του δίποδου προϊστορικού πλάσματος. Μάλιστα, σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες, η ομάδα πειραμάτων του πανεπιστημίου ξεκίνησε την παραγωγική διαδικασία με την κωδική ονομασία ¨Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ¨.

Εδώ όμως εύλογα τίθεται το μέγα ερώτημα. Μπορούμε εμείς οι κατσαρίδες να γίνουμε θεοί και να δώσουμε ζωή σε ένα ον που η ίδια η φύση αποφάσισε να εξαφανίσει από την επιφάνεια του πλανήτη μας; Η φύση είναι σοφή και κατευθύνει του κύκλους της ζωής σύμφωνα με τους δικούς της κανόνες, που κανείς δεν πρέπει να τους παραβαίνει γιατί κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με τη μανία της.

             Αν όμως το σκεφτούμε διαφορετικά θα δούμε πως αυτό, το γεμάτο ρίσκο πείραμα ίσως μας δώσει απαντήσεις στα βαθύτερα υπαρξιακά, κατσαριδικά μας ερωτήματα. Όπως στο ¨πώς δημιουργηθήκαμε;¨, ή στο ¨γιατί μείναμε μόνο εμείς στο πλανήτη;¨. Ίσως ο ¨δεύτερος άνθρωπος¨ να έχει το κλειδί που ξεκλειδώνει το μεγάλο μας Μυστικό. Ίσως καταφέρει και ρίξει λίγο φως και αποκαλύψει την πηγή από την οποία προέρχεται αυτός ο απαίσιος κοινός εφιάλτης κάθε κατσαρίδας. Εκείνος ο εφιάλτης όπου ένα τεράστιο πόδι λιώνει το σώμα μας και γεννιέται εκείνος ο απαίσιος ήχος από το σπάσιμο του μαγικού κελύφους μας.

 Απόσπασμα από το βιβλίο ΄Όσα δεν φτάνω τα κάνω παραμύθια΄